W najnowszym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wirtualne biuro nie może być wskazane jako adres siedziby w zgłoszeniu jako czynnego podatnika VAT.

Czym jest wirtualne biuro?

Wirtualne biuro często nazywane jest również e-biurem. Działalność biur wirtualnych polega na pełnym outsourcingu obsługi biurowej bez konieczności fizycznej obecności przedsiębiorstwa w konkretnej lokalizacji. Prowadzenie biura wirtualnego umożliwia przedsiębiorcom znaczną redukcję kosztów związanych z wynajmem lokalu i zatrudnieniem pracowników do obsługi biura.

Weryfikacja miejsca siedziby podatnika dla celów podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy podatku VAT są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.
Ustęp 4 tego samego artykułu stanowi natomiast, że naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie. Powyższe oznacza, że organ podatkowy zanim dokona rejestracji podatnika do celów podatku od towarów i usług weryfikuje informacje podane przez podatnika w deklaracji VAT-R. Jedną z informacji wskazanych przez podatnika jest między innymi adres jego siedziby, którą organ podatkowy weryfikuje zazwyczaj za pośrednictwem swojego pracownika, który osobiście pojawia się pod wskazanym przez podatnika w zgłoszeniu do VAT adresem.
Skład orzekający w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2017 roku, sygn. I Sa/Kr 103/17 wskazał nawet, że „organ podatkowy nie jest związany treścią zgłoszenia rejestracyjnego i jest nie tylko uprawniony, ale wręcz zobowiązany do zweryfikowania danych podanych przez podmiot w zgłoszeniu pod kątem ich prawdziwości, dokładności i rzetelności.”.

Najnowsze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie posiadania przez podatnika VAT wirtualnego biura

W wyroku z dnia 13 listopada 2019 roku sygn. I FSK 1363/17 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że fakt, że dla potrzeb rejestracji spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym nie podlega weryfikacji podany przez nią adres siedziby jej organu zarządzającego, nie stanowi żadnej podstawy do akceptacji fikcji wskazania tego adresu jako takiej siedziby, jeżeli wynik dokonanej weryfikacji tego adresu dla celów rejestracji VAT jednoznacznie wskazuje, że nie jest to faktyczny adres tej siedziby, a jedynie adres do korespondencji ze spółką.

Zastosowanie przepisów unijnych

W obu wskazanych powyżej wyrokach sądy posiłkowały się regulacjami unijnymi w zakresie zdefiniowania miejsca siedziby działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 10 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE (Dz.U.UE.L2011.77.1), na użytek stosowania art. 44 i 45 Dyrektywy 2006/112/WE „miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika” jest miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa”. W celu ustalenia miejsca, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się miejsce, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem, adres zarejestrowanej siedziby przedsiębiorstwa, i miejsce posiedzeń zarządu przedsiębiorstwa. W przypadku gdy te kryteria nie pozwalają z całkowitą pewnością określić miejsca siedziby działalności gospodarczej podatnika, decydującym kryterium jest miejsce, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem.
Powyższe oznacza, że sam adres pocztowy nie może być uznany za miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika.