Analizując przepisy prawa podatkowego przygotowane na 2021 rok nie trudno zauważyć, że ustawodawca zafundował podatnikom wiele niekorzystnych zmian i nowych obciążeń. Jedną z nowości jest tak zwany podatek cukrowy, który dotyczy między innymi napojów słodzonych cukrem. Przepisy w zakresie nowego podatku miały obowiązywać już od 1 lipca 2020 roku, jednak wprowadzenie tej regulacji zostało przesunięte na 1 stycznia 2021 roku.

Kto będzie podatnikiem podatku cukrowego?

Co do zasady podatnikami z tytułu podatku cukrowego będą producenci napojów słodzonych, lub zawierających substancje takie jak kofeina, czy tauryna. Jednak ciężar dodatkowego podatku z dużą dozą prawdopodobieństwa zostanie przerzucony na klientów detalicznych, co oznacza wyższe ceny napojów i soków.

Wysokość podatku cukrowego

Jak wskazuje art. 12f ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 roku o zdrowiu publicznym na wysokość opłaty składają się następujące części:
1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju
– w przeliczeniu na litr napoju.
Napoje zawierające dodatek kofeiny lub tauryny są objęte opłatą w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
Napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu nr 432/2012 zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

Droższe nie tylko napoje słodzone…

Tak zwany podatek cukrowy, to niejedyne obciążenie, które od 1 stycznia 2021 roku zostanie wprowadzone do polskiego systemu podatkowego. Znowelizowana została bowiem również ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zgodnie z art. 92 ust. 11 tego aktu prawnego opłata za zezwolenie na:
-obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki,
-obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa.
Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach. Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Opłaty sankcyjne za niewpłacenie dodatkowych podatków w terminie

Jeżeli podatnik z tytułu sprzedaży napojów słodzonych, lub napojów alkoholowych nie dokona wyżej wymienionych opłat w terminie, będzie on zobowiązany do:
-w przypadku napojów słodzonych- zapłacenia dodatkowej opłaty sankcyjnej, która w 96,5 % będzie stanowić przychód NFZ, a pozostałe 3,5 % dochód budżetu państwa,
-w przypadku napojów alkoholowych- zapłacenia dodatkowej opłaty sankcyjnej, z której 50% będzie stanowiło dochód gmin, na terenie których jest prowadzona sprzedaż napojów alkoholowych, a 50 % przychód NFZ