Na czym polega ulga mieszkaniowa?
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2018. 1509- dalej u.p.d.o.f.) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych związanych
z nieruchomościami o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c u.p.d.o.f., tj. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawa wieczystego użytkowania gruntów w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe oznacza, że jeżeli podatnik sprzeda nieruchomość przed upływem 5 lat od daty jej nabycia lub wybudowania i przeznaczy środki z tej sprzedaży w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe nie będzie obowiązany do zapłaty 19 % podatku.

Co się zmieni?
Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydłuży okres,  w którym podatnik będzie mógł zrealizować ulgę mieszkaniową z dwóch do trzech lat.
Druga zmiana przewiduje, że we wcześniej wspomnianym trzyletnim terminie powinno dojść do nabycia prawa własności lub określonego prawa majątkowego, by ponoszone wydatki na własne cele mieszkaniowe zostały uwzględnione w ramach ulgi mieszkaniowej.

Co to oznacza dla podatnika?
Zmiana okresu realizacji ulgi mieszkaniowej z dwóch do trzech lat jest korzystna dla podatników, wydłuży się bowiem okres, w którym będą mogli przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Kontrowersje budzi natomiast zapis dotyczący nabycia prawa własności lub określonego prawa majątkowego w ciągu trzech lat od sprzedaży dla możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Oznacza, to że w przypadku zakupu nieruchomości na rynku pierwotnym podatnik będzie musiał nabyć od dewelopera prawo własności przed upływem wspomnianych wcześniej trzech lat.

Co można zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe?
W art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. ustawodawca wskazał, co należy rozumieć przez wydatki poniesione na własne potrzeby mieszkaniowe. Za wydatki poniesione na te cele uważa się między innymi wydatki poniesione na:
-nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
-budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Jak dokumentować wydatki na własne cele mieszkaniowe?
Wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe powinny być w odpowiedni sposób udokumentowane. Organy podatkowe wskazują, że rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami na poniesione wydatki mogą być rachunki, faktury, umowy oraz wszelkie inne dokumenty, które będą jednoznacznie potwierdzać faktyczne wydatkowanie tych środków (por. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 marca 2010 r. numer ITPB2/415-1015a/09/MK).
Jeżeli więc nie jesteś pewien, co może stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe, a także nie wiesz czy wydatek ten jest w odpowiedni sposób udokumentowany, skonsultuj się z naszymi doradcami, którzy chętnie udzielą Ci pomocy w tym zakresie.