Wraz z nowelizacją Ordynacji podatkowej od 2019 roku pojawiła się instytucja cofnięcia skutków unikania opodatkowania. Podatnicy mają możliwość dobrowolnego wycofania się ze stosowanych przez nich niedozwolonych schematów, które miały na celu uniknięcie opodatkowania.

W jaki sposób można cofnąć skutki unikania opodatkowania?

Zgodnie z art. 119zfa Ordynacji podatkowej Szef Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, może wydać decyzję określającą warunki cofnięcia skutków unikania opodatkowania. Zainteresowani, którzy są powiązani tą samą czynnością, mogą wystąpić ze wspólnym wnioskiem. Wniosek może dotyczyć uzyskanej korzyści podatkowej, a w przypadku podatków, które są rozliczane okresowo – korzyści podatkowej uzyskanej w zakończonym okresie rozliczeniowym. Wniosek może dotyczyć więcej niż jednej korzyści podatkowej, jeżeli korzyści podatkowe zostały uzyskane w danym okresie rozliczeniowym w analogiczny sposób.
Należy przy tym zaznaczyć, że decyzja Szefa Administracji Skarbowej ma charakter uznania administracyjnego, co oznacza, że organ może, ale nie musi wydawać decyzji zezwalającej na cofnięcie skutków unikania opodatkowania.

Jakie dane powinien zawierać wniosek o cofnięcie skutków unikania opodatkowania?

Do podstawowych informacji, które podatnik powinien zawrzeć we wniosku należą:
-opis stanu faktycznego składający się z wyczerpującego opisu dokonanej czynności prowadzącej do unikania opodatkowania, wskazania podmiotów biorących udział w czynności określonej w lit. a wraz ze wskazaniem występujących pomiędzy podmiotami powiązań, określenia skutków podatkowych będących rezultatem unikania opodatkowania w tym korzyści podatkowej wraz z przedstawieniem sposobu i metody wyliczenia tych skutków.
– w zależności od okoliczności- wyczerpujący opis przyjętej czynności odpowiedniej w rozumieniu art.119a skutki czynności dokonanej w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, oświadczenie, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności prowadzącej do unikania opodatkowania, wskazanie przepisu ustawy podatkowej określonego w art.119a skutki czynności dokonanej w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, który nie powinien mieć zastosowania.
-uzasadnienie przyjęcia wybranej czynności odpowiedniej lub złożonego oświadczenia,
-określenie skutków podatkowych, wraz z przedstawieniem sposobu i metody ich wyliczenia- dokonania przyjętej czynności odpowiedniej, stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynność prowadząca do unikania opodatkowania nie została dokonana, stanu prawnego, jaki zaistniałby, gdyby wskazany przepis ustawy podatkowej nie miał zastosowania.
Do wniosku należy załączyć istotną dokumentację dotyczącą czynności mającej na celu uniknięcie opodatkowania w tym również opisującą zamiary i cele podmiotów w niej uczestniczących. Ponadto wniosek powinien zostać sporządzony i podpisany przez pełnomocnika szczególnego będącego doradcą podatkowym, adwokatem lub radcą prawnym. Wniosek o wydanie decyzji niespełniający wyżej wskazanych wymogów pozostawia się bez rozpatrzenia.

Czy złożenie wniosku podlega opłacie?

Co do zasady wniosek podlega opłacie w wysokości 0,2% kwoty korzyści podatkowej- odnośnie do korzyści podatkowej lub jej części powodującej powstanie lub zawyżenie straty podatkowej, 1% kwoty korzyści podatkowej w pozostałych przypadkach jednak nie mniejszej niż 1000 zł i nie większej niż 15 000 zł.
Jeżeli czynność prowadząca do unikania opodatkowania została uprzednio oceniona w ramach odmowy wydania opinii zabezpieczającej, opłata od wniosku o wydanie decyzji wynosi 75% różnicy opłaty obliczonej na podstawie art. 119zff § o.p. 1 i opłaty uiszczonej na podstawie art. 119zc § 1 o.p. , jednak nie mniej niż 1000 zł.
Opłata podlega zwrotowi w przypadku:
-wycofania wniosku – w połowie;
-uiszczenia jej w kwocie wyższej niż należna – w odpowiedniej części.