Wielu przedsiębiorców chcących zatrudnić pracownika z Ukrainy nie wie w jaki sposób traktować go do celów podatkowych. Odpowiedzi w tej kwestii szukają u Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej składając do niego wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych prawa podatkowego. Z najnowszych pism wydanych przez ten organ wynika, że jeżeli zatrudniony pracownik z Ukrainy złoży pracodawcy oświadczenie, że mieszka w Polsce i tutaj właśnie znajduje się jego ośrodek interesów życiowych będzie można go rozliczać, tak jak Polaka i zastosować wobec niego krajowe przepisy podatkowe.

Czym jest ośrodek interesów życiowych?

W interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.57.2019.2.AGR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że pierwszym warunkiem pozwalającym na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania w Polsce jest posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób. Wynika może to z użycia spójnika „lub”
w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych”. Oznacza to, że osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Organ podatkowy wskazał również, że przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć tzw. ognisko domowe, wszelkie powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby, itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itp.

Co jeszcze ma wpływ na sposób rozliczenia pracownika z Ukrainy?

Jeżeli pracownik z Ukrainy przebywa w Polsce przedstawi certyfikat rezydencji potwierdzający, że jego centrum interesów życiowych jest na Ukrainie, jego dochody będą podlegały opodatkowaniu tylko na Ukrainie. Powyższe znajduje potwierdzenie w art. 14 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Polski pracodawca będzie musiał przygotować dla ukraińskiego pracownika imienne informacje według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R) oraz przesłać je we właściwym terminie odpowiedniemu urzędowi skarbowemu oraz obywatelowi Ukrainy.

Podsumowując, do pracowników z Ukrainy można stosować przepisy polskich ustaw podatkowych, jeżeli spełnią oni warunki do uznania ich za polskich rezydentów podatkowych. Oznacza to, że muszą posiadać w Polsce centrum interesów życiowych lub gospodarczych lub przebywać w Polsce dłużej niż 183 dni w roku. Spełnienie tych wymogów pracownik z Ukrainy potwierdza składając pracodawcy oświadczenie. Gdy pracodawca otrzyma taki dokument będzie mógł rozliczyć pracownika z Ukrainy, tak jak pracowników z Polski. Oznacza to, że będzie pobierał zaliczki od wypłacanego wynagrodzenia i wpłacał je do urzędu skarbowego. Pracownik z Ukrainy będzie miał obowiązek dokonać rozliczenia rocznego przed końcem kwietnia następnego roku podatkowego. Istotne znaczenie ma również fakt, że będzie on mógł w nim rozliczyć przysługujące mu ulgi.