Aby firma działała skutecznie, osiągała dobre wyniki i odnosiła sukcesy, przełożony powinien cieszyć się autorytetem wśród pracowników.
Słowo autorytet, pochodzi od łacińskiego auctoritas (znaczenie, powaga). Obdarzony nim przełożony cieszy się zaufaniem ludzi w swojej firmie, jest dla nich wsparciem, który wzbudza uznanie i szacunek. Uchodzi za osobę bezstronną, sprawiedliwą i prawdomówną. Ponadto do cech autorytetu należą również profesjonalizm, zdolności przywódcze, charyzma, wysoki iloraz inteligencji i kultura osobista.

Budowanie autorytetu jest procesem ciągłym, wielowymiarowym oraz wymaga dużego zaangażowania ze strony zarówno kierownika, jak i całego zespołu. Proces ten sprowadza się do tego, że zatrudnieni w firmie ludzie pozytywnie oceniają walory umysłu przełożonego i są przekonani o słuszności i trafności otrzymywanych zleceń, co prowadzi do wniosku, że ich praca ma sens. Związek pomiędzy zwierzchnikiem i pracownikami oparty jest więc na zaufaniu, a nie na groźbie kary, a to pozytywnie wpływa na motywację i efektywność całego zespołu.
Z drugiej strony brak autorytetu demotywuje, a może się zdarzyć się, że działa wręcz demoralizująco. Niewłaściwie zarządzany zespół, mający poczucie, że otrzymuje polecenia od osoby niekompetentnej, może  starać się obejść przepisy, a nawet działać na szkodę firmy.

W budowaniu szacunku i poważania wśród ludzi kluczowe są następujące elementy:

– wykazanie się profesjonalizmem, doświadczeniem i wiedzą mającą realny wpływ na sposób zarządzania zespołem;

– empatia – umiejętność współodczuwania sytuacji innych pracowników, mając równocześnie na uwadze realizację celów firmy. Empatyczny przełożony zapracuje na swój autorytet, jeśli będzie rozumiał problemy ludzi i udzielając im rad, pomoże te problemy rozwiązywać;

– budowanie relacji z pracownikami opartych na wzajemnym szacunku i zaufaniu;

– unikanie faworyzowania niektórych członków zespołu lub pomijanie istotnego wkładu innych przy przedstawianiu wyników pracy kadrze zarządzającej;

– branie pełnej odpowiedzialności za pracę zespołu, nie unikając tego w sytuacjach trudnych;

– konsekwencja – przełożony często zmieniający styl zarządzania, nie jest w oczach pracowników wiarygodny;

– umiejętność komunikacji – utrzymywanie kontaktu wśród pracowników ułatwia przepływ informacji i stawia w jasnym świetle wszelkie zadania do wykonania przez zespół;

– silna osobowość menadżera wyższego szczebla oraz samego szefa – to swego rodzaju odzwierciedlenie strategicznych celów firmy, gdyż cechy osobowości mogą zdecydować o tym, czy pracownicy będą się z tymi celami identyfikować, a cała organizacja ma szansę odnieść sukces;

– prezencja – aby stać się autorytetem w miejscu pracy, należy być ubranym zgodnie z obowiązującą kulturą organizacji, tzw. dress code;. nie należy razić ekstrawagancją, a raczej skupić się na ubiorze klasycznym.

Obecność autorytetu w miejscu pracy poznaje się głównie po tym, że kierowany przez niego zespół osiąga sukcesy zawodowe. A co najistotniejsze – autorytet nie jest cechą wrodzoną, jest to umiejętność nabyta, której każdy może się nauczyć przy odpowiednim nakładzie pracy. Sztuką jest też utrzymanie raz zdobytego autorytetu, a to wiąże się z nieustannym dbaniem o pozytywny wizerunek. Niech zawsze, ku przestrodze, brzmią nam słowa Colina Powella: „Jeśli Twoi ludzie przestali do Ciebie przychodzić, to jest źle. Bo albo się ciebie boją, albo uważają, że jest to strata czasu.”