Przedsiębiorstwa, które działają w  modelu zarządzania „bez szefa” („boss free”), są przeciwieństwem firm o sztywnej hierarchii i korporacyjnym porządku, gdzie każdy musi raportować i wykonywać polecenia osób na wyższych stanowiskach.

Nowa choroba cywilizacyjna jaką jest wypalenie zawodowe, stała się wystarczającym argumentem do znalezienia alternatywy dla gospodarki, koncentrującej się wyłącznie na maksymalizacji zysków.
Nowe systemy pracy takie jak: współzawodnictwo, zyski pracowników, zniesienie hierarchii, mogą działać bez skutków ubocznych dla pracowników.

Firma „bez szefa” to całkiem nowy trend w zarządzaniu.

Model ten powstał w wyniku podejścia do pracy najmłodszego pokolenia pracowników, którzy z jednej strony cenią sobie dużą autonomię w pracy, a z drugiej strony największą wartością jest dla nich osobisty rozwój, a nie samo zarabianie pieniędzy. To się sprawdza w takim przypadku, gdy organizację tworzą ludzie, którzy wyznają ten sam system wartości.

W firmie zarządzanej w takim modelu pracownicy sami wyznaczają sobie zadania i cele, a potem rozliczają się z nich między sobą. Ponadto nie ma sztywnej hierarchii wewnętrznej, nie ma kierowników ani dyrektorów, ani rozmów oceniających, a struktura zatrudnienia jest płaska. Dzięki temu wzrasta poczucie współodpowiedzialności, a firma osiąga znakomite wyniki.

Każdy projekt i zespół potrzebuje lidera.

Taki menadżer wyłaniany jest jednak w sposób całkowicie naturalny. W trakcie prac nad projektem okazuje się, kto jest najsilniejszą osobowością i jest w stanie pociągnąć za sobą cały zespół.

Karierowicz nie ma czego szukać w takiej firmie. Awansować na wyższe stanowisko po prostu się nie da. Realizując kolejne projekty, zmienia się tylko zespoły.

Przełożeni nie kontrolują pracowników, którzy samodzielnie wyznaczają sobie zadania i cele do realizacji. To pobudza ich kreatywność, daje swobodę podejmowania decyzji i sprawia, że pracownik czuje się współodpowiedzialny za firmę.

Zarządzanie wygląda w taki sposób, że jedna osoba nakreśla cele, przedstawia ogólną wizję działania, lecz nie ingeruje w pracę zespołów. Sposób wywiązywania się z obowiązków, zasady codziennej pracy są określane przez pracowników wchodzących w skład zespołów.

Taki model zarządzania opiera się w dużej mierze na uczciwości i zaufaniu.

W organizacji zarządzanej w modelu „bez szefa” nie stosuje się sztywnych budżetów przeznaczonych na premie, prowizje czy określone projekty. Pracownicy sami rozliczają się z wykonywanych zadań w ramach zespołu. Dzięki temu bo wszyscy mają poczucie, że pracują na wspólne dobro, a systemy premiowe czy motywacyjne stają się zbędne.

System zarządzania „bezszefowego” daje pracownikom poczucie totalnej wolności i sprawia, że chce się pracować więcej i lepiej.